٣ :محاسبه گرماي انحلال اسيد بنزوئيک با استفاده از قابليت انحلال آن:
مواد لازم: ارلن ٢٥٠cc و١٠٠cc-اسيد بنزوئيک - آب مقطر- فنل فتالئين- سود – بورت -
شيشه ساعت- اتانول – پيپتcc ١٠ - دماسنج
تئوري آزمايش
در ميزان انحلال يک ماده در يک حلال عواملي همچون دما ، اثر يون مشترک و اثر ضرائب فعاليت يونی موثر مي باشند . در اين آزمايش توسط اندازه گيري قابليت انحلال اسيد بنزوئيک در آب به ميزان گرمای انحلال آن دست خواهيم يافت . 

روش کار : ابتدا 1/2212 g بنزوییک اسید را اندازه گیری میکنیم و در داخل بشر میریزیم پس 10ccآب در داخل بشر اضافه میکنیم و روی هیئتر میگذار پس حمام آب گرم دستی درست میکنیم حماگ را تا دمای 75درجه سانتی گراد گرم میکنیگ و بشر محتوای محلول بنزوئیک اسید را داخل 75درجه سانتی گراد به مدت 3 دقیقه قرار میدهیم.

قبلا بورت راآزسود 1Mپر میکنیم پس 10Mاز محلول مورد نظر را برداشته و با سود تیتر میکنیم حجم NaOH را در دما های 65 و 60 و 75 اندازه گیری میکنیم .

​​​​​​​
 

ابزارک تصویر

ابزارک تصویر

جذب سطحی استیک اسید به زغال فعال 

تئوری آزمایش 

سطح روی زغال فعال دارای روزنه است و باعث جذب می شود . برای خالص سازی و جداسازی ، تصفیه و بازیافت طلا کاربرد دارد. سطحی با جنس زغالی  و شبکه کریستالی  در ساختار آن وجود دارد. زغال فعال به سه شکل پودری ،استوانه ای ، دانه ایی وجود دارد. 

وسایل و مواد مورد نیاز 

ارلن مایر ، پیپت ، بورت ، بشر ، کاغذ صافی ، بالن ژوژه ،ترازو ، قیف ، NaOH (سود )، آب مقطر ، استیک اسید ، زغال فعال ، فنول فتالئین 

شرح آزمایش 

ابتدا گرم استیک اسید را بدست می آوریم. توسط استوکیومتری  500mL استیک اسید ، 4.5  گرم است . سپس آن را به حجم می رسانیم. توسط فرمول چگالی حجم آن را بدست می آوریم. حجم آن برابر 4.2mL است . سپس این حجم از استیک اسید را توسط آب به حجم می رسانیم . زغال فعال را به اندازه ی یک گرم وزن میکنیم و در هر ارلن مایر ، (6 ارلن مایر نیاز است . )، یک گرم زغال فعال میریزیم . در ظرف شماره یک ، 100mL  اسید و در ظرف شماره دو ، 80mL اسید و 20mL آب ، در ظرف شماره سه ، 60mL اسید و 40mL آب  ، در ظرف شماره چهار ، 40mL اسید و 60mL آب ، در ظرف شماره پنج ،  20mL اسید و 80mL آب ، و در ظرف شماره  شش ، 10mL اسید و 90mL آب میریزیم . به مدت 40 دقیقه ارلن مایر را تکان میدهیم . سپس محلول سود را درست میکنیم .  ابتدا 125mL  NaOH  به همراه  125mL  آب درست میکنیم . محلول سود را در بورت میریزیم . بعد از 40 دقیقه  محلول اسید و کربن را با کاغذ صافی که به صورت قیف درست کرده ایم جداسازی را انجام میدهیم . ( ابتدا کاغذ صافی را به استیک اسید آغشته میکنیم )  . حال به اندازه ی10cc اسید برمیداریم و در بشر میریزیم ، چند قطره فنا فتالئین در آن میریزیم و شیر بورت را باز میکنیم و لحظه ایی که رنگ محلول به رنگ ارغوانی تبدیل شد شیر بورت را میبندیم . تیتراسیون را برای هر 6 ارلن مایر انجام میدهیم و حجم مصرفی سود را یادداشت میکنیم . 

​​​​​​

تعیین چگالی اتصالات عرضی پلیمر های شبکه ایی به روش تورم 

تئوری 

تماس پلیمر ها با مواد دیگر همچون حلال ها ، گاز ها و . در تکنولوژی پلیمر از اهمیت ویژه ایی بر خوردار است . پدیده تورم ،اولین مرحله ی انحلال یک پلیمر خطی و اخرین مرحله ی یک پلیمر شبکه ایی با حلال می باشد . از پدیده ی تورم میتوان چگالی اتصالات عرضی یک پلیمر شبکه ایی را محاسبه کرد . پدیده ی تورم در پلیمر ها را می تولن به دو روش اندازه گیری تغییرات وزن یا حجم نمونه در تماس باحلال با گذشت زمان مطالعه کرد . در این آزمایش ،به اندازه گیری حجم نمونه در تماس با حلال می پردازیم . 

وسایل و مواد مورد نیاز 

بشر - سه نمونه به صورت دیسک از پلیمر مورد نظر - ترازو - کرنومتر - حلال مورد نظر(آب - تولوئن - ان هگزان ) 

شرح آزمایش 

ابتدا سه نمونه از پلیمر خود را به صورت دیسک آماده کرده و هر کدام را وزن میکنیم و یادداشت میکنیم سپس هر کدام از نمونه ها را داخل یک حلال جداگانه درون بشر میگذاریم . از زمانی که نمونه را وارد حلال میکنیم باید با کرنومتر زمان بگیریم . طبق زمان بندی انجام شده ، بعد از 4 دقیقه پلیمر را از درون حلال خارج کرده و آن را وزن میکنیم و سپس نمونه دوباره وارد حلال میکنیم و بعد از 10 دقیقه دوباره نمونه را خارج کرده و وزن میکنیم . این روند را هر 10 دقیقه یک بار تکرار میکنیم و وزن ها را یادداشت میکتیم . در نهایت نمونه را بعد از 24 ساعت از حلال خارج کرده و وزن آن را یادداشت میکنیم . همچنین بعد چهار روز نیز همین کار را ادامه می دهیم . و در آخر پلیمر را به مدت 3 روز از حلال خارج کرده و وزن آن را یادداشت میکنیم و وزن های اندازه گیری شده را یه صورت جدول ارائه میدهیم : 

سپس ϑ هر کدام از حلال ها را با استفاده از رابطه 1 بدست می آوریم.

در نمودار تورم برحسب دلتا ، منحنی تولوئن از همه بالاتر است بنابراین ϑ تولوئن را در فرمول شماره  2برای محاسبه چگالی اتصالات عرضی  قرار می دهیم.

ریحانه فردی ، مرجان رضایی ، اتنا حاجوی ، فاطمه فدایی

سال 98

نکات ایمنی

1.برای انجام ازمایش حتما از روپوش و دستکش و درصورت حساسیت از عینک استفاده نمایید .

2.جهت برداشتن مواد مایع از پیپت و پیپت پرکن استفاده نمایید .

3.ازمایشاتی که حاوی بخارات سمی میباشد را زیر هود با هواکش قوی انجام دهید .

4.قبل از انجام ازمایش از خطرات موادی که با ان کار میکنید اگاهی لازم را یافته و نکات ایمنی را رعایت کنید .

تعیین چگالی پلیمر ها بع روش غوطه وری

تئوری

هرگاه پلیمر مشخص باشد چگالی ان را میتوان از جداول موجود استخراج نمود . در غیر این صورت با انجام یک از مایش شاده میتوان چگالی را تعیین نمود .

روش اندازه گیری بر دو ااصل استوار است :

1. اگر یک جسم جامد در سیالی ناسازگار باشد با ان و هم چگالی با ان قرار گیرد ،به حالت غوطه وری در امده وبی وزن به نظر میرسد .

2.وقتی دو مایع امتزاج پذیر با چگالی های مختلف مخلوط شوند بطوریکه حجم کل مخلوط برابر با مجموع حجم های دو مایع باشد ،دراین صورت چگالی مخلوط از معادله زیر محاسبه میشود .

وسایل و مواد مورد نیاز ازمایش

لوله ازمایش، بشر، ترازو ، اسپاتول ، قطره چکان ، اب، متانول ( حلال الی ) ، پلیمر مجهول

شرح ازمایش

ابتدا لوله ازمایش و بشر را وزن میکنیم . حلال اول را طوری انتخاب میکنیم که چگالی کمتری نسبت به پلیمر مجهول داشته باشد تا پلیمر ته نشین شود . از انجا که چگالی پلیمر ها بین 0/8-0/99 است حلال را متانول انتخاب میکنیم . و مقداری متانول در لوله ازمایش میریزیم و وزن میکنیم . و با اسپاتول مقداری از پلیمر مجهول (در حد گرانول) را درون لوله میریزیم و مجموعه را وزن میکنیم . در مرحله اخر با قطره چکان حلال دوم (اب که چگالی بیشتری نسبت به پلیمر دارد) را اضافه میکنیم تا جاییکه پلیمر به حالت غوطه ور در بیاید و مجموعه را وزن میکنیم .

وزن لوله و بشر : 122/82

وزن لوله و بشر و حلال : 123/179

وزن لوله و بشر و حلال و پلیمر : 128/476

وزن لوله و بشر و حلال اول و پلیمر و حلال دوم :131/856